Andrea Vitali

Ord Wikipedia
Questa pagina è scritta en puter.

Andrea Vitali (* Bellano, 5 favrer 1956) es ün scriptur e meidi taliaun.

Biografia[modifitgar | modifitgar il code]

Figl da Edvige ed Antonio Vitali, amenduos impiegos cumünels, es Andrea Vitali naschieu e creschieu a Bellano, vschinauncha sülla riva orientela dal Lej da Com, in provinza da Lecco, insembel cun oter tschinch frers. Zieva avair absolt il Liceo "Alessandro Manzoni" da Lecco, dal 1982 glivret el (tenor giavüsch da sieu bap) ils studis da medicina tar l’”Università Statale” da Milaun, eir sch’el vess vulieu dvanter schurnalist.

El es marido cun Manuela, ho ün figl - Domenico -, habitescha e lavura scu meidi in sieu lö da naschentscha.

Daspö 1990 publicha Vitali raquints e romans; sia prüma ouvra litterara füt il roman cuort Il Procuratore, inspiro dad istorgias quintedas da sieu bap[1]; cun que guadagnet el il “Premio Montblanc” scu meglder giuven. Dal 1996 vaindschet el il “Premio letterario Piero Chiara” cun L’ombra di Marinetti, ma’l success da nom e da pom rivet dal 2003 grazcha al roman Una finestra vistalago, chi fet guadagner a Vitali il “Premio Grinzane Cavour” ed il “Premio Bruno Gioffrè” dal 2004.

Dal 2004 guadagnet Vitali il “Premio Dessì” cul roman La signorina Tecla Manzi scu megldra ouvra narrativa; dal 2006 surgnit el il “Premio Bancarella” cul roman La figlia del Podestà, cul quêl el pigliet part eir al finel dal “Premio Stresa”.

Dal 2008 obtgnet el il “Premio Boccaccio” per sia ouvra cumpletta, pustüt per La modista, cul quêl Vitali guadagnet eir il “Premio Hemingway”. Sieu roman Almeno il cappello vaindschet il “Premio Procida Isola di Arturo Elsa Morante”, il premi da la giuria dal “Premio Campiello” e pigliet part al finel dal “Premio Strega”.

Stil[modifitgar | modifitgar il code]

Quasi tuot las istorgias da las ouvras da Vitali haun lö in “sia” Bellano e trattan da la vita quotidiauna d’üna pitschna vschinauncha e da sieus abitants: listess gener litterar d’oters scriptuors taliauns scu Mario Soldati e Piero Chiara.

Ils cudeschs da Vitali sun gnieus tradüts in Frauntscha, Germania, Serbia, Grecia, Rumenia, Portugal, Pajais Bass, Belgia, Spagna e Ungiaria.

Ouvras[modifitgar | modifitgar il code]

Romans[modifitgar | modifitgar il code]

Raquints[modifitgar | modifitgar il code]

  • 1990 - La piazza del poeta (tscherna iconografica da Velasco Vitali), Vschinauncha da Bellano.
  • 1993 - Di laghee, o le virtù del lago (cun disegns e fotos da Velasco Vitali), Stefanoni, Lecco.
  • 1996 - Aria di Lecco (cun fotos da Jacopo Merizzi), Stefanoni, Lecco
  • 1997 - Peste lo colse. Racconto attorno alla vita di Sigismondo Boldoni (cun artichels supplementars e tscherchas iconograficas da Vittorio Mezzera), Vschinauncha da Bellano
  • 2003 - Dire acqua (cun fotos da Carlo Borlenghi), Stefanoni, Lecco ISBN 88-88429-03-4
  • 2006 - Fra le nuvole (cun fotos da Carlo Borlenghi), Lecco, Stefanoni, Lecco ISBN 88-88429-84-0
  • 2008 - Rosso fuoco (cun fotos da Carlo Borlenghi), Stefanoni, Lecco ISBN 9788862490245
  • 2010 - Silhouette (insembel cun Giancarlo Vitali), Cinquesensi, Lucca ISBN 9788897202035
  • 2011 - Tutti Santi (insembel cun Giancarlo Vitali), Cinquesensi, Lucca ISBN 978897202004
  • 2011 - 33 re (insembel cun Giancarlo Vitali), Cinquesensi, Lucca ISBN 9788897202011
  • 2011 - La Carne (insembel cun Giancarlo Vitali), Cinquesensi, Lucca ISBN 9788897202028

Funtaunas[modifitgar | modifitgar il code]

  1. Pled sün via dal roman Il procuratore

Colliaziuns[modifitgar | modifitgar il code]