Jon Nuotclà

Ord Wikipedia

Jon Nuotclà (* 15 da schaner 1934 a Favugn mort ils 5 d'avust 2017) è in scriptur vallader e tudestg.

Nuotclà è creschì si a Ftan. El ha fatg l'emprim il seminari da scolast primar e pli tard quel da scolast secundar fil 2. El cuntinuescha insaquants onns da dar scola cun studis da biologia e promova cun ina dissertaziun a Turitg. Dal 1970 vegn el eligì sco biolog a la scola chantunala a Cuira. Jon Nuotclà ha cumenzà a publitgar belletristica relativamain tard (1981).

Ovras principalas[modifitgar | modifitgar il code]

  • Il sunteri da nanins/L`öv dal ravarenda. Zwei Novellen. Lavin: Chasa paterna, 1984
  • Il gö cul dòdò. Raquints. Celerina: Ediziun da l`Uniun dals Grischs, 1987
  • Il tunnel. Roman. Celerina: Ediziun da l`Uniun dals Grischs, 1991
  • Gös da pussanza/Il scrign da Sepp Müss/Teater a Chatratsch. Trais Teaters. Lavin: Chasa paterna, 1991
  • Chalavaina-Chalavaira. Gö liber per la festa commemorativa “500 ons Chalavaina”, 1999
  • Ün pitschen impach. Teater in quatter acts. In Vallader. Cuoira: Lia rumantscha, 2001
  • Istorgias/Geschichten. Tschlin: Ediziun Il Chardun, 2001

Resumaziun "L'ultim mohican"[modifitgar | modifitgar il code]

Els sa chattan en ina sala stgira. Mo davant sur tribuna glischa ina lampa turbla. In um s'approximescha a la tribuna e sa posta davant ina chavazza dad in bison che penda vid la paraid. Ses moviments tradeschan sia curascha. El porta ina giacca cun londervi bindels davent da las spatlas enfin tar las chanvellas. Ses chavels nairs sumeglian a la coma dad in chavagl. En ils chavels porta el ina penna. El ha ina vusch sonora che fa tremblar il pèz da tut ils auditurs. El discurra cun ina tala emoziun da las dischillusiuns e da las disperaziuns. Ses gests èn ina giada nars lura puspè trists e dumandonds per almosnas. El guarda en il publicum ed ha il sentiment che tut il sang en lur avainas na cula betg pli. El, che vul defender il possess da ses tats, che vul pasch e na vul nagina guerra. El guarda cun ina fatscha dira sco taglià ord lenn. Sia vusch vegn pli aulta e siu pèz s'auza e sa sbassa pli e pli fitg. Tschient fatschas guardan sin el cun mimica fraida. El stira ord ses chavels la penna e bitta ella sin sia giacca ch'el ha tratg sin palantschieu. En la sala datti en ina giada glisch. Sin la sutga davant el sesa in um vegl. Sia penna è sfranzlada, la fatscha mussa fastizs dad ina vita dira. El è sulet en sala, tut ils auters plazs èn vids e surtratgs cun valì.

Colliaziuns[modifitgar | modifitgar il code]

Funtauna[modifitgar | modifitgar il code]

  • Deplazes, G., Funtaunas, Istorgia da la litteratura rumantscha per scola e pievel, tom 4, Lia Rumantscha, Cuira, 1993.