Utilisader:MeLis Adragun/Cudeschs/Pederin sgola sin la glina/La chavaltgada sin l'Urs grond

Ord Wikipedia

Gea, qua è propi stà la detga chavaltgada! Els gievan uschè spert ch'i schuschurava e buffava enturn ils quatter chavaltgaders ch'ins avess pudì pensar ch'in stemprà s'avischinia. Finas sbrinzlas squittavan a l'urs or da bucca e sclerivan davos els sco ina via da glisch tras la stgiraglia da l'univers.

Els sesevan fultschads in encunter l'auter e sgobads profund en il pail da l'urs; gnanc pled vegnivan els da dir. La chapitscha cun barlocca da l'Umet dal sablun sgulatschava sco ina pitschna bandiera en il stemprà ed Annina stueva tegnair sia poppa cun tutta forza, uschiglio fiss ella sgulada davent.

Uschia è quai ì ina bun'urella. Qua als è vegnì encunter insatge tras la notg. In'immensa botta glischanta, pli e pli datiers! I guardava ora sco in chau cun ina barba alva sgulatschanta ch'era blers tschient miglias lunga. Igl era in comet ch'era sgulà enturn la glina e che scuntrava els uss sin lur viadi. Per fortuna chavaltgavan els sin l'Urs grond, uschiglio fiss questa sentupada stada fitg privlusa. Vegnind il comet adina pli datiers, han els numnadamain vis che quel prendeva la via exactamain encunter els.

Ma tuttenina ha l'urs fatg in immens urlim e buffà entirs flums da sbrinzlas davantora, entant ch'el mussava ses terribels dents. Qua è il comet svelt svià ed è filà sper els ora; uschiglio avess el segir bittà els cun ils pes ensi. E co ch'el guardava ora terribel. El aveva in chau sco fier buglient e chavels sgulatschants sco fieu verd. Ils egls eran d'in mellen sco zulper e bratscha e chommas n'aveva el naginas, ma sulettamain la barba da flommas d'ina lunghezza da bain milli miglias.

Uschia è el sajettà sperasvi, qua nua ch'i na deva pli ni via ni trutg en l'immensa notg, ed ils uffants han chapì quant bun ch'igl è stà che la Diala da la notg als aveva dà in immens animal da chavaltgar, dal qual schizunt il comet aveva tema. Ma i guardava er propi ora privlus, cura che l'urs ha mussà ses dents che glischavan sc'ina retscha da sabels tras las sbrinzlas che chamegiavan or da ses gnif.

Husch, è tut stà passà, e la chavaltgada ha cuntinuà vers la glina ch'ins veseva uss gia fitg datiers. Ella vegniva adina pli gronda; uschè gronda sco mez il tschiel era ella gia ed els han realisà ch'ella guardava ora fitg sumegliant a la Terra che giascheva giu là, lunsch, lunsch en la profunditad dal tschiel sco in pitschen flatg radund.

Qua è l'urs er gia sa tschentà cun in sigl curaschus sin la glina!

Tut enturn enturn era d'in spezial crap che glischava. I deva muntognas, vals e grondas planiras cun plantas singularas. Las muntognas eran alvas, sco d'argient, e las planiras melnas, sco dad aur. Sum – ha il viadi cuntinuà tras ina lunga val, ma strusch ch'els avevan realisà tge che capitava, ha l'Umet dal sablun gia clamà: «Descender!», ed els èn vegnids giu da lur fidaivel animal da chavaltgar.

L'urs è stà davant la porta in zic da la vart ed ha savurà vi da questas flurs da la glina extraordinarias che guardavan ora sco sch'ellas fissan da porcellana blaua. L'Umet dal sablun però è s'avischinà cun ils uffants a la porta, sur la quala steva scrit cun diamants verds:

«Entrada tar la prada da Nadal!»

Da vart dretga sa chattava in pitschen buttun sbrinzlant en il grip, daspera steva: «Scalin tar il Son Niclà!»

Ed uss è arrivà il grond mument!

L'Umet dal sablun ha drizzà sia mantella, ha guardà festiv, ha auzà plaunet il det mussader ed ha smatgà il buttun. Qua han ins udì a resunar en l'intern in tuchiez misterius – scalins dad aur stueva quai bain esser – e senza nagin tun è s'averta la porta. Ina glisch miaivla da milliuns chandailas invisiblas als è vegnida encunter e tegnend a l'Umet dal sablun il maun èn els passads cun battacor sur la sava da la prada da Nadal.