Utilisader:MeLis Adragun/Cudeschs/Pederin sgola sin la glina/Puspè a chasa

Cur ch'il bau da matg ha gì ditg ses verset, èsi vegnì als uffants tut nair davant ils egls; els han sentì co che la terra è s'averta sut els e co ch'els èn filads en ina profunditad quasi infinita. Vesair na pudevan els nagut ed udir be in immens ramurim. Cun tutta forza èn els sa tegnids in vi da l'auter e na pudevan pensar nagut auter che da gea betg laschar dar ils mauns.

Uschia è quai ì in detg mument ed alura han els gì il sentiment sco sch'in pitschen utschè chantass entamez il schuschurim. Adina pli dad aut è vegnì il tschivlim, entant ch'il schuschurar è vegnì pli e pli da bass, enfin ch'ins udiva be pli a chantar l'utschè.

Qua han ils uffants gughegià d'avrir ils egls. Ha!... els sesevan sa branclond en lur chombra d'uffants, en la chamischa da notg amez la maisa! Il sulegl bittava gist l'emprim radi glischant tras la fanestra e sin la siringia davant chasa tschivlava in pitschen zaisch legramain sia chanzun da la damaun. Omadus uffants èn stads l'emprim talmain surstads ch'els èn be sa guardads cun egliuns. Alura ha ditg Pederin – ma propi pir suenter in detg mument: «Annina!» ed Annina ha ditg «Pederin!»

Cura ch'els han realisà ch'els eran per propi anc Pederin ed Annina e betg forsa utschels-mezmieur, pitschnas nursas da la glina u ballas da chanun, n'èn els betg pli stads da tegnair ed han ris da bunamain schluppar. Ma els avevan propi er fatg tras chaussas fitg spezialas ed eran uss, suenter tants privels ed aventuras, puspè a chasa e quai senza nagina botta u auters mals. Motiv da sa legrar avevan els pia detg avunda.

Tut enturn els era en il meglier urden. Il chaval da lain, la stiva da poppas, ils cudeschs da maletgs e... hurra! la poppina e la marionetta era; sauns e salvs sco sch'els na fissan mai vegnids magliads da l'Um da la glina. Schizunt ils chanasterets cun la maila stevan bain ordinads sin maisa, gist sco quai che la mamma als aveva plazzà la saira avant. Quai era propi grondius!

Els eran anc fatschentads cun contemplar tut quai giubilond ch'els han udì a s'avischinar la grossa Mina. Husch! – èn els siglids en letg. La Mina è entrada, sco mintga damaun, ed ha clamà: «Stai si, uffants, stai si! Il sulegl è gia sur la prada. Levar, Pederin, Annina!»

Pederin, quest pitschen stroli, ha fatg sco sch'el fiss pir gist sa sveglià ed ha fruschà ditg e bain ils egls. Alura ha el dumandà plain sien sch'i saja gia uschè cler. «Sa chapescha!», ha ditg la Mina e tratg enavos vi da las fanestras ils sumbrivals. Sum – è insatge sgulà tras la chombra!

«Il bau da matg!», han clamà ils uffants sco or d'ina bucca ed èn stads en in dus or da letg. Schwupp – aveva la Mina gia tschiffà il bau ed al vuleva bittar en il fieu. Ma qua ha ella sbaglià adressa tar Pederin! «Tge? far giu il Sumsum? Quel na dastgan ins betg far giu, quai è noss Sumsum, quel ston ins laschar sgular!», ha el clamà e tratg energicamain vi dal bindel dal scussal.

La Mina ha scurlattà il chau; ella na pudeva betg chapir tge che tut quai dueva signifitgar; ella era propi memia tgutga, la Mina. Damai ch'ils uffants na chalavan betg da talunar, ha ella la finala tuttina dà il pitschen bau ad Annina ed è sortida per clamar la mamma.

Apaina ch'ils uffants eran persuls, èn els ids a la fanestra ed han contemplà il bun bau. El giascheva en ils maunets dad Annina e giugava il mort. Cler, Mina al aveva er spaventà terriblamain!

Pederin ha immediat dumbrà la chommas. Gea, igl eran propi sis chommas! Pia, l'aventura n'era betg stada per nagut, la conquista da la chomma era gartegiada, propi gartegiada, ed ils Sumsums eran finalmain vegnids suenter milli onns tar lur dretg, grazia a las ovras da Pederin ed Annina. Annina ha manegià ch'ins na vesia propi betg che la chomma saja tatgada vidlonder e plain persvasiun ha ella ditg: «Spida tatga propi bain!» Mintgin vegn a crair quai suenter quest'experientscha!

Qua ha il pitschen bau puspè cumenzà a sa mover. «El senta che nus essan quai e n'ha betg pli tema», ha manegià Pederin, e tuts dus èn sa legrads. Alura han els svelt avert la fanestra, Annina ha stendì viadora ses mauns ed els han chantà l'enconuschenta chanzun da sgular. Il pitschen signur Sumsum però è svelt ruschnà sin il det mussader stendì dad Annina, ha rasà ora il pli sisum sias alas e ... sum ... è el sgulà viadora en la damaun blauenta, sur il curtin, sur la prada, lunsch, lunsch davent!

«Sta bain, sta bain, signur Sumsum!

E bun return a chasa!»

han els clamà ed al han fatg adia.

Qua è arrivada la mamma, ha embratschà ses dus uffants, als ha dà in bitsch da bun di e plinavant – e quai era bain remartgabel! – a mintga uffant in bel pachet da pizieuta cun in salid da Son Niclà. Igl eran precis ils pachets da pizieutas che l'Umet da pizieutas als aveva clegì la notg sin la prada da Nadal.

Uss eri cler – uss eri franc e segir che la mamma enconuscheva fitg bain Son Niclà e ch'ella era amia cun el; dad el enconuscheva ella era gia l'entira aventura ed er l'istorgia da l'Um da la glina ch'aveva maglia tut. Son Niclà aveva sa chapescha vis tut, poppina, marionetta, maila e pizieutas; el aveva puspè striunà tut quai or dal venter da l'Um da la glina e tramess svelt sin Terra a la mamma, sco pajaglia per ils uffants. Precis uschia eri – i na pudeva gea betg esser auter! E giubilond èn els siglids enturn culiez a la mamma!

Adattaziun per la funcziun da cudeschs da Vichipedia Quest text è vegnì surpiglià a moda integrala da la versiun rumantscha da Vichisource, la biblioteca libra. Per consultar il document en ses context original (incl. glista dals contribuents) p.pl. visitar la suandanta pagina:    » Pederin sgola sin la glina